รักต้อง(ลับ)

+++ โปรยฟินๆ +++

เสียงเคาะประตูนอกห้องดังไม่กี่ที เมื่อได้ยินเสียงคนด้านในอนุญาตมือนุ่มจึงเปิดเข้าไป หญิงสาวปิดประตูแล้วกดล็อกด้วยความเคยชิน ภายในห้องไม่ได้เปิดไฟแต่เปิดผ้าม่านให้แสงสว่างเข้ามา หญิงสาวได้แต่แปลกใจเมื่อไม่เห็นคนที่โทรนัดให้มาหา

“อุ้ย!” เสียงร้องอุทานตกใจเบาๆ เมื่อถูกวงแขนเย็นฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำสวมกอดจากด้านหลังแล้วยังถูกเขาซุกไซ้แถวซอกคอแล้วส่งเสียงครางจากเจ้าของร่างสูงใหญ่ที่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวอย่างหมิ่นเหม่

ตามตัวเขายังเปียกชื้นอยู่แสดงว่าเพิ่งอาบน้ำเสร็จ

หญิงสาวเบี่ยงตัวแล้วหันหน้าไปทางเจ้าของแขนกำยำ เผลอปากรับจูบจากเขาให้อย่างคนรู้ใจ เวลาเจอหน้าแล้วอยู่ด้วยกันสองต่อสองทีไร เขามักชอบจูบเธอก่อนแล้วค่อยไต่ระดับความร้อนขึ้นไปเรื่อยๆ

และจากเสียงหอบกระเส่าชิดริมหูก็บ่งบอกได้ว่าเจ้าของอ้อมแขนเริ่มร้อนและกำลังจะพุ่งทะยานสูงขึ้นได้อีก

“อื้อออ...ดะ...เดี๋ยวค่ะ ” บอกคนที่กำลังปล้ำแกะกระดุมเสื้อของเธอออก มือไวยังกับปลาหมึกเผลอเป็นไม่ได้ เดี๋ยวจับเดี๋ยวถอดจนเธอช้ำไปทั้งตัว

กระดุมถูกแกะไปได้เพียงแค่สามเม็ดคนใจร้อนก็สอดมือเข้าบีบ...เต็มอุ้งมือ ขณะที่ปากก็ยังจูบ...จนเธอต้องทุบอกเพื่อขออากาศหายใจ

“มารอตั้งนาน ทำไรอยู่มาช้าจัง” เขาผละหน้าออกให้เธอได้หายใจแล้วถาม กระนั้นยังเพิ่มแรงมือบีบเคล้น...อยู่อย่างมันเขี้ยว

“ติดงานกลุ่มนิดหน่อยค่ะ”

“คิดถึงแพรจะแย่ ไม่ได้เอามาตั้งหลายวันแล้ว” เขาพึมพำบอกแล้วกดปลายจมูกโด่งซุกแถวซอกหูไล่ลงต่ำไปตามบ่าลาดเนียน มืออีกข้างเริ่มซุกซนล้วงเข้าใต้ชายกระโปรง...